A simbiose entre algas e bacterias permitirá desenvolver unha biotecnoloxía con "un inmenso potencial" para tratar as augas residuais, segundo as conclusións da tese doutoral da enxeñeira química  Cynthia Alcántara, publicada pola Cátedra  AQUAE de Economía da auga.

Segundo un comunicado desta institución, o traballo de Alcántara subliña a “enorme” importancia de depurar e aproveitar as augas residuais, de acordo co Obxectivo de Desenvolvemento Sustentable número 6, relacionado coa auga e o saneamento e fixado pola ONU para 2030, cando se prevé que a demanda global de enerxía e auga crecesen un 40% e un 50% respectivamente.

“A maior parte deste crecemento producirase nas cidades, o que requirirá novos enfoques na xestión das augas residuais”, cuxa xestión proporcionará “respostas a outros desafíos como a produción de alimentos ou o desenvolvemento industrial”, advertiu Amelia Pérez Zabaleta, directora da Cátedra  AQUAE de Economía da auga.

A investigación de Alcántara, que se estendeu durante catro anos, baseouse no deseño e avaliación dun sistema de depuración similar ao empregado na actualidade polas Estacións Depuradoras de augas Residuais (EDAR) pero combinando algas e bacterias nun reactor  anóxico (sen osíxeno) seguido dun reactor  aerobio (aireado) co que obtivo “excelentes resultados, tanto na eliminación de carbono orgánico e  inorgánico como de nutrientes da auga residual alimentada ao sistema”.

O traballo tamén analizou a través de dous estudos o impacto na pegada de carbono da produción de óxido  nitroso ( N20), un dos gases responsables do efecto invernadoiro, e en ambos os casos os factores de emisión obtidos foron “significativamente menores” que os reportados nas EDAR convencionais.

As augas residuais caracterízanse por conter “altas cargas” de nutrientes como fósforo, nitróxeno e  potasio, que deben #retirar antes da súa descarga en ríos, lagos ou mares, co fin de evitar a contaminación e morte de especies nestes ecosistemas acuáticos.

O comunicado lembra que, segundo datos da Organización das Nacións Unidas para a Alimentación e a Agricultura ( FAO), cada ano extráense no mundo un 3.928 km3 de auga doce, dos cales o 44 % consómese principalmente na agricultura e o 56 % restante libérase no  medioambiente como augas residuais en forma de efluentes municipais e industriais e auga de drenaxe agrícola. De feito, “máis da 80 % da auga que retorna ao medio vértese contaminada” polo que máis de 1.800 millóns de persoas, un 25 % da poboación mundial, accede a fontes de auga deterioradas pola presenza de bacterias fecais, o que provoca enfermidades como o cólera, a  disentería, a febre  tifoidea ou a  poliomelitis.

Via:  Gestores de Residuos

Foto:  Pixabay